ภูมิปัญญา ทาง ภาษา
ภูมิปัญญาทางภาษา ภาษาไทย วิถีไทย -
ความหมายของภูมิปัญญาทางภาษา ภูมิปัญญาทางภาษา คือ ความสามารถในการแฝงข้อคิด สภาพสังคม องค์ความรู้ ตลอดจนความงดงาม และความบันเทิงต่าง ๆ ผ่านสื่อที่เป็นภาษา เช่น ภาษาไทย ภาษาถิ่น วรรณกรรม
ภูมิปัญญาไทย แนวปฏิบัติทางสังคม พิธีกรรม และงานเทศกาล ความรู้และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล และภาษา ซึ่งสามารถนำไปพัฒนาต่อยอดอย่างสร้างสรรค์ได้ ภูมิปัญญาทางภาษา เป็นความฉลาดของบรรพบุรุษที่มีไว้ในภาษา ภูมิปัญญาทางภาษา เป็นความฉลาดของบรรพบุรุษที่มีไว้ในภาษา วรรณกรรมพื้นบ้าน หมายถึง งานเขียนเฉพาะท้องถิ่น ซึ่งเป็นผลผลิตจากภูมิปัญญา
สนามกีฬาฟัลเมอร์ ทาง ” คํา ว่า “ เคลื่อน ไป มา ” ส่อง เจตนา ว่า ภาษา บาลี “ จร ” แปล ว่า การ เที่ยว ภูมิปัญญา ไทย อีก คํา หนึ่ง ຈ * จร = ไป อ จร = ไม่ ไป ทางภาษา ภูมิปัญญาแห่งแผ่นดิน โดยวิทยากร คือ ท่านผู้ช่วยศาสตราจารย์ชูชาติ คุ้มขำ อาจารย์สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
