อักษรควบ - วิกิพีเดีย

พยัญชนะควบกล้ำ ไก่ขี่ควายไปพบผีตาย ก่อนค่ำไปพบเตี่ย พยัญชนะควบกล้ำ พยัญชนะควบกล้ำในภาษาไทยประกอบด้วย พยัญชนะต้น พยัญชนะควบ ร ล ว รูป เสียง รูป เสียง รูป

คำควบกล้ำหรืออักษรควบ คือ พยัญชนะต้นสองตัวเขียนเรียงกัน ใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า แบ่งได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่

คำควบกล้ำ พยัญชนะที่ประสมกับตัว ร, ล, ว นี้ ถ้าอ่านเป็นเสียง ๒ พยางค์ ก็ไม่นับว่า เป็นอักษรควบ เช่น อร่อย อ่าน อะ-หร่อย, ตลาดอ่านตะ-หลาด, ตวาดอ่านตะ-หวาด การที่พระยาอุปกิ

ควบสู้ฟัด ค าที่เขียนอย่างอักษรควบ แต่ไม่ออกเสียง ควบกล ้า ๒ สาเหตุที่อาจารย์ภาษาไทยแต่ก่อนก าหนดให้พยัญชนะที่เรียงกัน ๒ ตัวในค าบางค